κατανώτιον

κατανώτιον, τὸ (Α)

ένδυμα τών μοναχών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -νώτιον (ουδ. τού -νώτιος < νῶτον, πρβλ. επι-νώτιος)].